Μουσική

Το 2ο φεστιβαλ νέων ΣΥΡΙΖΑ φιλοξενεί φέτος πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες, για όλα τα γούστα... Μια μεγάλη μουσική γιορτή στην Πλατεία Νερού. 

 Μουσικό πρόγραμμα
Παρασκευή 27/9
Κόκκινη Σκηνή
•    Συναυλία με τον Στάθη Δρογώση
«Ο μόνος δρόμος, είναι ο δρόμος…»
•    Θανος Μικρουτσικος συναντά τα Υπόγεια Ρεύματα και τη Ρίτα Αντωνοπουλου

Πράσινη Σκηνή

Συναυλία με τους:
•    His majesty the king of Spain
•    George Gaudy 
•    Radio Sol

Μωβ Σκηνή
•    Κρητικό γλέντι με τους:
Βασίλη Σταυρακάκη
Ψαρογιώργη
Ζαχαρία Σπυριδάκη
Γιάννη Παπατζανή
Αντώνη Σταυρακάκη
Έκτορα Κυριάκου

Σάββατο 28/9
Κόκκινη Σκηνή
•    Συναυλία με τη Μαρία Φαραντούρη, συμμετέχουν: Μπέττυ Χαρλαύτη και Πέτρος Σατραζάνης
•    Ακολουθεί Συναυλια με τους Banda bassoti

Πράσινη Σκηνή
Συναυλία με τους:
•    Dubioza kollektiv
•    Σπύρος Γραμμενος
•    Bandista
•    Λεωνίδας Μαριδάκης με την Banda me renda

Μωβ Σκηνή
•    Χειμερινοι κολυμβητές
•    Ακολουθεί Ρεμπετικο γλέντι

Κυριακή 29/9
Κόκκινη Σκηνή
Συναυλία με τους:
•    Tonino Carotne
•    Νατάσσα Μποφίλιου
•    Φοίβος Δεληβοριάς

Πράσινη Σκηνή
Συναυλία με τους:
•    Μαρια Λατσινου
•    Human Touch
•    Γιάννης Κασετας & Funk Wizard
•    The next step quintet

Μωβ Σκηνή
•    Ικαριωτικο γλέντι με τους "παίδες εν καμίνω" 



Ακολουθεί παρουσίαση των καλλιτεχνών [η σειρά είναι τυχαία] 

Μαρία Φαραντούρη
Η Μαρία Φαραντούρη γεννήθηκε στην Αθήνα και έγινε γνωστή σε όλον τον κόσμο ως «ιδεώδης ερμηνεύτρια» του Μίκη Θεοδωράκη, παίζοντας, συγχρόνως, σπουδαίο ρόλο στο κίνημα για την αναβίωση της ελληνικής μουσικής. Θεωρείται η πιο αυθεντική έκφραση του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Η πλούσια κοντράλτο φωνή της με την τεράστια γκάμα και τη μελωδική ποιότητα σε συνδυασμό με την εξαιρετική δραματική της έκφραση, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά της τέχνης της.

Το 1967 εγκαταλείπει την Ελλάδα και αγωνίζεται ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, δίνοντας χιλιάδες συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο και στα μεγαλύτερα θέατρα. Παντού οι κριτικές είναι ενθουσιώδεις. Η “Guardian” γράφει: «Μοναδική, η φωνή της είναι ένα δώρο των Θεών του Ολύμπου», ενώ ο μουσικοκριτικός της “Monde” τη χαρακτηρίζει “Τζόαν Μπαέζ της Μεσογείου”.

Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιττεράν στο βιβλίο του “Η Μέλισσα και ο Αρχιτέκτονας” σημειώνει μεταξύ άλλων: “Η Μαρία για μένα είναι η Ελλάδα. Ετσι φανταζόμουν την Ηρα, δυνατή, αγνή και άγρυπνη. Δεν θυμάμαι να συνάντησα άλλον καλλιτέχνη που να μου έδωσε σε τέτοιο σημείο την αίσθηση του θείου.”


Μερικές από τις μεγαλύτερες ερμηνείες της σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη είναι το “Canto General” σε ποίηση Pablo Neruda, του οποίου τις πρόβες παρακολούθησε ο ίδιος ο ποιητής, το “Romancero Gitano” σε ποίηση F.G.Lorca, το οποίο ηχογράφησε και με τον διεθνούς φήμης κιθαρίστα John Williams, η «Κατάσταση Πολιορκίας», το «Πνευματικό Εμβατήριο» και η «Μπαλλάντα του Μαουτχάουζεν», που παρουσίασε τον Αύγουστο του ’91 στο Ηρώδειο με τη Φιλαρμονική του Ισραήλ, υπό τη διεύθυνση του μεγάλου μαέστρου Zubin Mehta. Η Μαρία ερμήνευσε επίσης κύκλους τραγουδιών που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις ειδικά για τη φωνή της, όπως «Τα Παράλογα» και η «Σκοτεινή Μητέρα» σε ποίηση Νίκου Γκάτσου και η «Εποχή της Μελισσάνθης» σε ποίηση του ίδιου του συνθέτη.

Το διεθνές της ρεπερτόριο περιλαμβάνει τραγούδια του Μπέρτολντ Μπρέχτ, του Τούρκου συνθέτη Zulfu Livaneli, του Lucio Dalla καθώς και τα LP «Τραγούδια Διαμαρτυρίας» (Χρυσός Δίσκος το 1977) και «17 Τραγούδια» (μεταξύ των οποίων και τρία τραγούδια του Βαγγέλη Παπαθανασίου ειδικά γι’ αυτήν), τα οποία της ενορχήστρωσε ο Κουβανός συνθέτης Leo Brouwer.

Τον Ιανουάριο του 2004 κυκλοφορεί το MOSAIC (LIBRA MUSIC) ένα μουσικό ψηφιδωτό με τραγούδια από την Αρμενία, το Ισραήλ, την Τουρκία, την Αγγλία και φυσικά την Ελλάδα. Λυρική και απέριττη η Φαραντούρη, ερμηνεύει τραγούδια ενός είδους στο οποίο δεν την είχαμε συνηθίσει, αυτού της world μουσικής, και φανερώνει την εξαίρετη ικανότητά της να κινείται σε διάφορα μουσικά ρεύματα.

Μερικά από τα τελευταία της CD είναι: “Ένας αιώνας ελληνικό τραγούδι” - ζωντανή ηχογράφηση στο Ηρώδειο, που έγινε χρυσός δίσκος μόλις έναν μήνα από την κυκλοφορία του, «Του φεγγαριού τα πάθη» - αφιέρωμα στον Λόρκα, που περιλαμβάνει και τα “Canciones Populares”, “Mosaic” – ethnic ρεπερτόριο από τον χώρο της Μεσογείου, ένα κοινό cd με τον διακεκριμένο πιανίστα Γιάννη Βακαρέλη σε ρεπερτόριο Θεοδωράκη / Χατζιδάκι, «Η μνήμη του νερού» σε μουσική του Ζυλφύ Λιβανελί.
 




 Στάθης Δρογώσης
Ο Στάθης Δρογώσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977.
Είναι πτυχιούχος πιάνου με σπουδές κοντά στην καθηγήτρια κα Μοιρούλα Νάσου, ενώ έχει κάνει και σπουδές ανώτερων θεωρητικών και κρουστών ορχήστρας.
Υπήρξε τραγουδιστής και ένας από τους βασικούς συνθέτες του συγκροτήματος «Τα φώτα που σβήνουν», το οποίο κυκλοφόρησε τους δίσκους «Τα φώτα που σβήνουν» (Warner,1999) και «Η γη απ' τ' αστέρια» (Warner,2001). Με το συγκρότημα επίσης συμμετείχε στο δίσκο αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο με τον τίτλο «Στον Π» (MINOS-EMI,2000) διασκευάζοντας το τραγούδι «Που να γυρίζεις».

Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 2001 εργάστηκε ως μουσικός, τραγουδιστής και ενορχηστρωτής, σε συναυλίες με έργα του Μίκη Θεοδωράκη, όπως τα «Λυρικά» σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, που παρουσιάστηκαν διασκευασμένα στο Γκάζι (2001) και στο «Ο ήλιος και ο χρόνος» σε στίχους του Μίκη Θεοδωράκη που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2002. Μέσω αυτής της συναυλίας του δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία να μελοποιήσει και να τραγουδήσει στίχους του Μίκη Θεοδωράκη από το ίδιο έργο, το τραγούδι «Πυροβολήστε τον χρόνο».

Με τίτλο «Ο χειμώνας δε θα 'ρθει» κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2003 από τη MINOS-EMI ο πρώτος προσωπικός του δίσκος σε παραγωγή του Μανώλη Φάμελλου. Τον Οκτώβρη του 2005 ο Στάθης Δρογώσης πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Ελληνικού τραγουδιού της Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Θα περάσουν οι μέρες», το οποίο κυκλοφορεί στο repackaging του πρώτου προσωπικού του δίσκου.

Έναν χρόνο αργότερα κυκλοφορεί ο δεύτερος προσωπικός του δίσκος από τη ΜΙΝΟS-EMI με τίτλο «ΑΛΛΗ ΓΗ» σε παραγωγή του ίδιου και του Κωστα Γιαννίρη, ενώ τον Μάιο του 2009 κυκλοφόρησε τον τρίτο προσωπικό του δίσκο από την LYRA «Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ» σε παραγωγή του ίδιου και του συγκροτήματος "ΔΡΑΜΑΜΙΝΗ", το οποίο αποτελείται από τους Γιάννη και Χάρη Μιχαηλίδη.

Την μεγάλη και τολμηρή για κάποιους απόφαση παίρνει τον Δεκέμβρη του 2010 όταν δημιουργεί την δική του δισκογραφική εταιρεία «ANTELMA MUSIC» και κυκλοφορεί μέσω αυτής τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο «ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ» σε παραγωγή του ίδιου και των ΔΡΑΜΑΜΙΝΗ. Για πρώτη φορά στη Ελλάδα ένας καλλιτέχνης με ραδιοφωνική παρουσία και πολλά γνωστά τραγούδια επέλεξε να δώσει ακόμα και δωρεάν τη δουλειά του από το site της εταιρείας του http://www.antelmamusic.com/.
Στόχος της εταιρείας είναι να βοηθήσει κι άλλους νέους καλλιτέχνες να κάνουν γνωστή τη δουλειά τους.



Ο Στάθης Δρογώσης το 2004 είναι υπεύθυνος για την παραγωγή και την ενορχήστρωση του πρώτου προσωπικού δίσκου του τραγουδοποιού Γιώργου Μυλωνά με τίτλο «Καλοκαίρια που γελούν», δείχνοντας έτσι την ευαισθησία και την προσφορά του στους νέους ανερχόμενους καλλιτέχνες.
Επίσης το 2010 υπογράφει την παραγωγή και την ενορχήστρωση του δίσκου του Δημήτρη Λάμπου με τίτλο «ΜΗ ΣΕ ΦΟΒΙΣΕΙ Η ΑΓΕΛΗ» ο οποίος κυκλοφορεί από την ΛΥΡΑ.

Η πολύπλευρη καλλιτεχνική και ανήσυχη προσωπικότητα του Στάθη Δρογώση είναι η αιτία που τον ώθησε να γράψει τραγούδια και μουσική ακόμη και για το θέατρο, όπως το 2005 στην παράσταση της Βίλης Σωτηροπούλου «Show business» στο Bar theatre "Vanilla" και σε δύο παραστάσεις της ομάδας ex animo «SORRY SOLD OUT» (2006-2007) & «ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ ΔΙΔΟΝΤΙΚΟΥΣ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, ενώ στην τελευταία έπαιζε μουσική πάνω στη σκηνή δοκιμάζοντας και τις υποκριτικές του ικανότητες παίζοντας ο ίδιος ζωντανά και ένα μικρό ρόλο...
Το 2009-2011 συνεργάζεται ξανά με την Βίλη Σωτηροπούλου στην παράσταση «ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ» σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ και στο ΘΕΑΤΡΟ ΧΥΤΗΡΙΟ (2010-2011).
Επίσης στην παράσταση της ομάδας ex animo «ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ» στο θέατρο ALTERA PARS.

Από τον χειμώνα του 2009 έχει δική του ραδιοφωνική εκπομπή στο www.mindradio.gr με τίτλο «ΑΝΤΕΛΜΑ».

Ο Στάθης Δρογώσης έχει εμφανιστεί στη σκηνή με τους Μανώλη Φάμελλο (αρκετά χρόνια), τον Νίκο Πορτοκάλογλου (2005-2006 σε σχεδόν όλη την Ελλάδα), Ζακ Στεφάνου (χειμώνας 2006-άνοιξη 2007) Νίκο Ζιώγαλα (χειμώνας του 2004), Γιώργο Δημητριάδη, Βασίλη Καζούλη, Κώστα Λειβαδά, Μάνο Πυροβολάκη, Αντριάννα Μπάμπαλη, Ευσταθία.

Τέλος εκτός από τους προσωπικούς του δίσκους έχει συμμετάσχει ως μουσικός-ενορχηστρωτής σε δίσκους πολλών καλλιτεχνών όπως ο Νίκος Ζιώγαλας, Βασίλης Καζούλης, Μανώλης Φάμελλος, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Δημητριάδης, Οδυσσέας Τσάκαλος κα.  



Θάνος Μικρούτσικος 
Ο Θάνος Μικρούτσικος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του σε μικρή ηλικία στη Φιλαρμονική Εταιρεία Πατρών και στο Ελληνικό Ωδείο (πιάνο, θεωρία, αρμονία). Ακολούθησαν οι σπουδές και η αποφοίτηση του από το Μαθηματικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ.Α. Παπαϊωάννου.
Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη της μουσικής. Έχει γράψει όπερες, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου, μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο, πειραματική μουσική. Παράλληλα ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς του κινείται στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού με εκατοντάδες τραγούδια σε στίχους ελλήνων και ξένων ποιητών.
Έχει ηχογραφήσει δεκάδες LP και CD συνεργαζόμενος με τις δισκογραφικές εταιρίες EMI- Classics, Blue Note, Polydor, Sony (CBS), Minos- Emi, Agora, Lyra, HMV, Legend, Legend Classics κ.α.
Έχει συνεργαστεί με πολλούς έλληνες και ξένους σκηνοθέτες γράφοντας μουσική για δεκάδες θεατρικά έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί σε ολόκληρο τον κόσμο (Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Αγγλία, Ιταλία, Η.Π.Α., Ελβετία, Γερμανία, Ρουμανία, Αυστραλία κ.α.)
Το 2002 τιμήθηκε για τη μουσική του στο θέατρο με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος» από το Κέντρο Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου (Θεατρικό Μουσείο).
Έχει σκηνοθετήσει τρία έργα στο χώρο του μουσικού θεάτρου.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει ή έχουν παιχτεί έργα του σε πολλά διεθνή φεστιβάλ μουσικής (Λονδίνο, Γλασκόβη, Εδιμβούργο, Παρίσι, Λίλλη, Λυών, Ρενς, Μονπελλιέ, Βρυξέλλες, Λιέγη, Γενεύη, Λοζάννη, Βαρκελώνη, Μαδρίτη, Βερόνα, Φλωρεντία, Βερολίνο, Δρέσδη, Λειψία, Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Κωστάντζα, Νόργουιτς, Λουϊζιάνα, Σικάγο, Χονγκ Κόνγκ, Μπουρζ, Μιλάνο, Λισσαβόνα, Άγκυρα, Μοντεβίδεο, Μπουένος Άιρες, Σάο Πάολο, Κάιρο κ.α.)
Ο Θάνος Μικρούτσικος είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Διετέλεσε, επίσης:

  • Ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας 1986-1990
  • Καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσικού Αναλογίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών 1990-1993
  • Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού 1993-1994
  • Υπουργός Πολιτισμού 1994-1996
  • Καλλιτεχνικός διευθυντής της HMV( Ελλάδας) 1996-2004
  • Πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ελληνικού Φεστιβάλ 1998-1999 (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου)
  • Σύμβουλος διοίκησης για τα πολιτιστικά στην Οργανωτική Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων «Αθήνα 2004» 2002-2004 
  • Καλλιτεχνικός διευθυντής του Οργανισμού «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Πάτρα 2006» 2003-2005 Για το έργο του στην πολιτιστική διαχείριση, καθώς και τη μουσική του δραστηριότητα, έγινε επίτιμος δημότης σε πολλές πόλεις της Ελλάδος.


 






Υπόγεια Ρεύματα 
 Σχηματίστηκαν το 1992 στην Αθήνα, όταν ο Κώστας Κοντοβάς πλήκτρα, ο Γρηγόρης Κλιούμης κιθάρα και φωνή, ο Γιάννης Κυριακός μπάσο, ο Δημήτρης Αργύρης κιθάρα και ο Παναγιώτης Μεταλληνός τύμπανα, βρέθηκαν στο ίδιο περιβάλλον, θέλησαν να δημιουργήσουν την "κοινή τους μουσική", τραγούδια που θα εκφράζουν (θεματικά και αισθητικά) τον καθένα τους. Μια ηχογραφημένη πρόβα τους σε κασέτα, στο ραδιοφωνικό σταθμό "Τικ-Τακ" της Καλλιθέας, φτάνει στ' αυτιά του Δημήτρη Χατζόπουλου, με αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει ο πρώτος τους δίσκος "Ο μάγος κοιτάζει την πόλη", το φθινόπωρο του '94 από την "Εβδομη Διάσταση". Στην ομάδα εισβάλει ο Μάρκος Τσατσούλης φλάουτο και φωνητικά. Η "Eβδομη Διάσταση" μετοίκησε σε άλλη διάσταση. 'Ο μάγος' χάθηκε κάπου στα στενά της πόλης. Σε λιγότερο από ένα χρόνο το συγκρότημα υπογράφει συμβόλαιο με την "FM Records", και στα τέλη του '95 κυκλοφορεί τις "Παραλογές 1995" με 11 καινούργια τραγούδια. Το καλοκαίρι του '96 προστίθεται στο σχήμα ως drummer ο Βασίλης Κούσης (αδιάσπαστο μέλος της παρέας πολύ πριν), εξαιτίας μιας ασθένειας του Παναγιώτη και έτσι μετά την ανάρρωσή του η ομάδα αποκτά δύο κρουστούς. Έτσι έγιναν επτά. Τα "Υπόγεια Ρεύματα" συνεχίζουν τις εμφανίσεις τους όλο το καλοκαίρι. Ηχογραφούν τη συναυλία τους στο "Θέατρο Βράχων - Μελίνα Μερκούρη" από την οποία θα κυκλοφορήσει η καινούργια τους δουλειά μαζί με τρία νέα τραγούδια το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του, χάνουν το Βασίλη σε τροχαίο, γεγονός που συγκλόνισε την ομάδα. Σηματοδότησε μια σειρά αλλαγών για τα "Υπόγεια Ρεύματα", οι οποίες δεν άργησαν να πραγματοποιηθούν. Αποχωρούν ο Κώστας και ο Γιάννης και εισχωρεί ο Ηρακλής Παπαδόπουλος και μετά από έξι μήνες ο Κώστας Παρίσσης. Η σύσταση της ομάδας αλλάζει δραματικά ο ήχος και το δέσιμο έχουν χαθεί και οι εντατικές πρόβες είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν. Κατάφεραν, όμως, το Μάιο του '97 να πραγματοποιήσουν την πρώτη τους συναυλία μετά το τραγικό αυτό γεγονός, στα Ιωάννινα με τοπικά ροκ συγκροτήματα. Έτσι λοιπόν με καινούργια σύνθεση θα συνεχίσουν ολόκληρο το καλοκαίρι να δίνουν συναυλίες. Το Σεπτέμβριο του '97 αρχίζουν τις ηχογραφήσεις για έναν καινούργιο δίσκο που θα τον αφιερώσουν στο Βασίλη. Το album "Τσαλακωμένες μέρες" κυκλοφορεί τον Ιανουάριο του '98. Την εποχή του πιο σκοτεινού τους δίσκου, τους γίνεται πρόταση να παίξουν για 20 μέρες στην "Ιερά Οδό", μαζί με το Γιώργο Νταλάρα την Ελένη Τσαλιγοπούλου και το Γιώργο Ανδρέου, αφού είχαν εμφανιστεί στον ίδιο χώρο οι "Συνήθεις Ύποπτοι", και ο Μανώλης Φάμελλος με τους "Ποδηλάτες". Είπανε "γιατί όχι" και πήγανε. Κυκλοφόρησε και ένας δίσκος από αυτές τις εμφανίσεις με μια ζωντανή εκτέλεση της "Ασημένιας σφήκας" με φωνητικά και μπαγλαμά του Γιώργου Νταλάρα. Ακολούθησε μια σειρά συναυλιών από την άνοιξη του '98 ως το καλοκαίρι του '99 σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Επίσης διασκευάζουν τη "Θαλασσογραφία" και την τραγουδά η Ελένη Τσαλιγοπούλου σε δίσκο-αφιέρωμα στο Δ. Σαββόπουλο. Ακολουθεί η διασκευή του τραγουδιού "Μικρό" του Β. Γερμανού σε αντίστοιχο δίσκο και η διασκευή του "Εν κατακλείδι" σε αντίστοιχο δίσκο για την μνήμη του Π. Σιδηρόπουλου. Παράλληλα από τον Ιανουάριο ως το Σεπτέμβριο του '99 ηχογραφούν τον πέμπτο δίσκο τους με τον τίτλο "Εικόνες στα σύννεφα" που κυκλοφορεί τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Στο συγκρότημα μετά από τρία χρόνια έρχονται οι επόμενες αλλαγές. Αποχωρεί ο Δημήτρης και ο Ηρακλής και έρχεται ο Νικηφόρος Κουρής που παίζει ηλ. μπάσο. Θα ακολουθήσει μετά από ένα χρόνο , το Μάιο του '01, η αποχώρηση από το σχήμα του Κώστα. Απο τότε το συγκρότημα είναι τετραμελές με μέλη τους Γρηγόρη Κλιούμη τραγούδι και κιθάρα, Παναγιώτη Μεταλληνό τύμπανα, Μάρκο Τσατσούλη πλήκτρα και φλάουτο και Νικηφόρο Κουρή ηλ μπάσο. 'Ετσι αρχίζουν απο τον Μάιο του '01 ως το Φεβρουάριο του '02, τα "Υπόγεια Ρεύματα" να ηχογραφούν την καινούργια τους "κοινή μουσική". Το album αυτό κυκλοφόρησε με τίτλο "Μικρά Που 'Ναι Τα 'Ονειρα", με δεκατρία καινούργια τραγούδια, το φθινόπωρο του '02 από την "Warner Music Greece SA". Μετά από πέντε χρόνια απουσίας από τη δισκογραφία και με αλλαγές στη σύνθεσή τους, κυκλοφορούν το '07 το cd "Νέα Μέρα", αυτή τη φορά από τη "Legend". Δυο χρόνια μετά κάνουν μια μεγάλη συνάντηση: τη δισκογραφική δουλειά με τον Θάνο Μικρούτσικο «Τους έχω βαρεθεί», στην οποία παρουσιάζουν διασκευασμένα τραγούδια με πολιτικό-κοινωνικό περιεχόμενο, από το ευρύ ρεπερτόριο του Θάνου Μικρούτσικου, πάνω στους στίχους μεγάλων ποιητών (Β. Μαγιακόφσκι, Ν. Χιχμέτ, Μπ. Μπρεχτ, Γ. Ρίτσος, Α. Αλκαίος, Μ. Ελευθερίου, Μ. Αναγνωστάκης, Φρ. Βιγιόν, Κ. Τριπολίτης, Ν. Καββαδίας, Β. Μπίρμαν κ.ά.). Ακολουθούν περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο με τον Θάνο Μικρούτσικο αλλά και συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Κούτρας, ο Χρήστος Θηβαίος, κλπ. Το Σεπτέμβριο του '12 αποχωρεί ο Απόστολος και έρχεται ο Νίκος Γιούσεφ που παίζει μπάσο και μουσικό πριόνι. Τον Γενάρη του 2013 κυκλοφορούν το τραγούδι "Ξένος" σε βίντεο κλίπ στο official Youtube κανάλι του σχήματος.










 Ρίτα Αντωνοπουλου
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Με μεγάλη αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι ξεκινά τα πρώτα της μαθήματα μοντέρνου τραγουδιού στην ηλικία των 18 ενώ παράλληλα σπουδάζει Γραφιστική, στη Σχολή Γραφικών Τεχνών και Καλλιτεχνικών Σπουδών της Αθήνας. Σπουδάζει ξένες γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά και Ισπανικά) και ξεκινά να δουλεύει σε μικρές μουσικές σκηνές στην Αθήνα με διάφορα σχήματα ερμηνεύοντας τραγούδια ελλήνων συνθετών. Σε ηλικία 20 ετών αρχίζει σπουδές στο κλασσικό τραγούδι, ενώ συνεχίζει να συνεργάζεται με διάφορα γκρουπς παρουσιάζοντας προγράμματα βασισμένα στο ξένο ρεπερτόριο αυτή τη φορά (Ροκ, τζαζ, φανκ κτλ) στην Αθήνα αλλά και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας.

Παράλληλα το 2000 ξεκινά η συνεργασία της με το Μίμη Πλέσσα, η οποία διαρκεί 2 χρόνια και συμμετέχει σε όλες τις συναυλίες και μουσικές εκδηλώσεις του συνθέτη.

Αμέσως μετά παρακολουθεί σεμινάρια υποκριτικής και τραγουδιού με το Σταμάτη Κραουνάκη από όπου ο συνθέτης την επιλέγει για να γίνει μέλος της μουσικοθεατρικής του ομάδας Σπείρα Σπείρα. Παραμένει στη Σπείρα για 2,5 χρόνια συμμετέχοντας στις παραστάσεις «Μπιμπερό», «On the road» και στα «Χορικά : Αιωνία θητεία στο κάλλος», παράσταση που παρουσιάζεται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στη Μικρή Επίδαυρο το καλοκαίρι του 2006. Συμμετέχει στο cd «Πεθαίνοντας στην Αθήνα», της ομότιτλης ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου, σε συνθέσεις του Σταμάτη Κραουνάκη.

Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με το συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος μετά από οντισιόν της προτείνει συνεργασία για τις εμφανίσεις του στο Σταυρό του Νότου, δίπλα στον ερμηνευτή Γιάννη Κούτρα. Η συνεργασία αυτή συνεχίζεται και όλο το καλοκαίρι του 2007 με συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς ο Θάνος Μικρούτσικος συστήνει την Ρίτα Αντωνοπούλου στο κοινό με την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Για φωνή και ορχήστρα» η οποία περιλαμβάνει αγαπημένα τραγούδια του μεγάλου έλληνα συνθέτη διασκευασμένα από τον ίδιο μόνο για έγχορδα και πνευστά. Η δουλειά ηχογραφείται στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την Καμεράτα υπό τη διεύθυνση του διεθνούς φήμης μαέστρου Αλέξανδρου Μυράτ.

Συνεχίζοντας τις ζωντανές τους εμφανίσεις στο Μύλο της Θεσσαλονίκης με την προσθήκη στο σχήμα του Μανώλη Μητσιά και μετά από καλοκαιρινές περιοδείες καταλήγουν στη Σφεντόνα κλείνοντας έτσι τον κύκλο αυτό στις αρχές του 2008. Η Ρίτα Αντωνοπούλου συνεχίζει τη συνεργασία της με το Μανώλη Μητσιά μέχρι και το τέλος του καλοκαιριού του 2008.



Το Σεπτέμβριο την προσκαλούν για μια συναυλία στην Ολλανδία όπου παρουσιάζει αποκλειστικά τραγούδια του Έλληνα συνθέτη. Γυρνώντας ξεκινά την ηχογράφηση της δεύτερης δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο «Πάμε ξανά απ’ την αρχή» σε συνθέσεις του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, η οποία κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του ίδιου έτους παράλληλα με την έναρξη των εμφανίσεων στο Σταυρό του Νότου δίπλα στο συνθέτη και στο Μιλτιάδη Πασχαλίδη. Η συγκεκριμένη συνεργασία συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ενώ παράλληλα η ίδια εμφανίζεται σε διάφορες μουσικές σκηνές στην Ελλάδα παρουσιάζοντας τη νέα δισκογραφική δουλειά καθώς και αγαπημένα τραγούδια μεγάλων συνθετών.


 


His majesty the king of Spain
Oι Ηis Majesty the King of Spain είναι το project του νεαρού τραγουδοποιού Νεκτάριου Κουβαρά.
H σχεδόν εμμονική προσήλωση στο πρώτο επίπεδο ακρόασης, η έντονη χρήση του στοιχείου της επανάληψης και η έμφυτη απέχθεια προς καθετί κυνικό, λειτουργούν σαν άλλοθι για την κατάταξη των συνθέσεών του στην ευρύτερη κατηγορία της Pop, παρά τη συχνή ενσωμάτωση Blues και Folk στοιχείων.

Αρχικά ως (ημι)ακουστικό τρίο και αργότερα ως εξαμελής μπάντα, οι His Majesty the King of Spain έχουν εμφανιστεί σ’ένα μεγάλο αριθμό συναυλιακών χώρων (Gagarin, Σταυρός του Νότου, Κύτταρο, Rodeo, Iανός, Stage στη Λάρισα, Ακτή Δυμαίων στην Πάτρα, Γιορτή της Μουσικής κ.α) ενώ έχουν ανοίξει για ονόματα όπως ο Jonathan Richman, ο Μarc Almond και οι Radio Dept.

Oι ΗΜΤΚΟS είναι:
Nεκτάριος Κουβαράς (Φωνή, Κιθάρα, Βanjo)
Άγγελος Αϊβάζης (Κιθάρα, Βacking Vocals, Μαντολίνο)
Κέλλυ Μητροπούλου (Βιολί, Βacking Vocals, Πλήκτρα, Μεταλλόφωνο)
Βασίλης Βλαχάκος (Τύμπανα, Πετάλια)
Λευτέρης Λουκίσσας (Τρομπέτα, Κρουστά)
Βασίλης Νιτσάκης (Μπάσο, Κοντραμπάσο)



 
 
George Gaudy 

O George Gaudy, κατά κόσμον Γιώργος Γουδής, ασχολήθηκε με το πιάνο από παιδί, αλλά η ουσιώδης σχέση του με τη μουσική άρχισε όταν κατέβασε μια παλιά ηλεκτρική κιθάρα του πατέρα του από το πατάρι και ήρθε σε επαφή με την "κατώτερη" μουσική.

Μετά από χρόνια πειραμάτων με διάφορα μουσικά όργανα και φτηνά κασετόφωνα, φοιτητικών πάρτι και επαγγελματικής ενασχόλησης με το τζαζ πιάνο και την ηλεκτρική κιθάρα, αποφάσισε να συγκεντρωθεί στο δικό του υλικό, κάνοντας τη σύνθεση, την ενορχήστρωση και την παραγωγή.

Αυτή την εποχή ολοκληρώνει το κλασικό πιάνο, αλλά και τις σπουδές του στη Θεολογία.

Η πρώτη του διάκριση ήρθε με τη συμμετοχή του στο 48 Hour Music Project, όπου και κέρδισε τα βραβεία καλύτερου τραγουδιού, καλύτερων στίχων και καλύτερου εξωφύλλου με το τραγούδι “The Absence Of Many”. Το Νοέμβριο του 2010, το “Come Again”, μια από τις πιο γαλήνιες στιγμές του “Millionaire”, αναδείχθηκε Τραγούδι του Μήνα από το μουσικό portal Jumping Fish (www.jumpingfish.gr). Από τότε, ο George Gaudy έχει συμμετάσχει σε αρκετές live διοργανώσεις, όπως παραδείγματος χάρη το ARK Festival του 2011, στη sold out δεύτερη μέρα του.

O George Gaudy βρέθηκε πρόσφατα ανάμεσα στους 3 φιναλίστ που προκρίθηκαν στο διαγωνισμό του Jumpingfish.gr για το support group της συναυλίας των Red Hot Chili Peppers στο ΟΑΚΑ. 



Βασίλης Σταυρακάκης






 






Ψαρογιώργης


 




Ζαχαρίας Σπυριδάκης
















Γιάννης Παπατζανής

 

 Αντώνης Σταυρακάκης
 
Έκτορας Κυριάκου






















Radio Sol
Οι ανερχόμενοι Radio Sol απαρτίζονται κυρίως από πρώην μέλη από τα Φώτα Που Σβήνουν και έχουν ήδη στο ενεργητικό τους αρκετές συναυλίες μεταξύ αυτών ακόμα και ως support σε ξένα σχήματα όπως τις The Slits της πρόωρα και άδικα χαμένης Ari Up.
Το πρώτο single τους που έχει ως τιτλο ‘Μαύρο Ρόδο’  και στο b-side βρίσκεται το ‘Στην Άλλη Πλευρά’ είναι πλέον διαθέσιμο για δωρεάν download από την Antelma Music του Στάθη Δρογώση, μια πολύ ενδιαφέρουσα νέα ανεξάρτητη προσπάθεια προώθησης και  διάθεσης της μουσικής τόσο του ίδιου (μέσω αυτής κυκλοφορήσε πέρυσι και το δικό του άλμπουμ του Ομορφή Ζωή σε διαφορα φορμάτ μεταξύ αυτών και ώς δωρεάν download!) όσο και άλλων ελλήνων καλλιτεχνών και σχημάτων.



Μπέττυ Χαρλαύτη 
Πτυχιούχος του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών,  έχει σπουδάσει Κλασικό τραγούδι και Μελοδραματική και είναι  κάτοχος του London College of Music Diploma in Classical Singing Performance, ενώ έχει παρακολουθήσει master classes τραγουδιού στην Ελλάδα και τη Γερμανία. Έχει κάνει επίσης σπουδές παραδοσιακού αλλά και τζαζ τραγουδιού καθώς και ανώτερων θεωρητικών της μουσικής.

Ήδη από τα φοιτητικά χρόνια εμφανίζεται επαγγελματικά ως σολίστρια, συμπράττοντας με ποικίλα σχήματα σε ευρύ ρεπερτόριο: σύγχρονο λόγιο, Έλληνες συνθέτες, έντεχνο, παραδοσιακό, ρεμπέτικο, ρετρό καθώς και διεθνές ρεπερτόριο σε 9 γλώσσες.

Tραγουδά παράλληλα κλασικό ρεπερτόριο (παραγωγές του Φεστιβάλ Αθηνών, της Βιβλιοθήκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών κ.α)  ενώ έχει εμφανιστεί σε πλήθος αφιερωμάτων – στον Μιχάλη Σουγιούλ, στον Μάνο Χατζηδάκι  στον Μίκη Θεοδωράκη και άλλους Έλληνες συνθέτες σε διάφορους χώρους (“Παρνασσός”, “Ιανός”, “Half Note Jazz Club” κ.α.).

Από τον χειμώνα του  2012 είναι συνεργάτιδα της Λαϊκής και Λυρικής Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης»  υπό τον γνωστό  μουσικοσυνθέτη και εμφανίζεται με το  σχήμα μουσικής δωματίου «The Shakespeare Ensemble»,  ερμηνεύοντας τραγούδια γραμμένα για έργα του συγγραφέα.






Πέτρος Σατραζάνης
Δηλώνει  ορκισμένος θεοδωρακικός, τόσο της συμφωνικής μουσικής και των κύκλων τραγουδιών του Μίκη, όσο και των πιο πειραματικών ηλεκτρονικών αναζητήσεων του γιου του, Γιώργου Θεοδωράκη. Τη δική του μουσική δεν τη λες ακριβώς ''έντεχνη''. Οι σύνθετες πιανιστικές αρμονίες του και τα κρεσέντα του που συνήθως ''πιάνονται'' από το στιχούργημα, φανερώνουν έναν δημιουργό πιο κοντά σ' αυτό που λέμε ''ολοκληρωμένος συνθέτης'' παρά ''τραγουδοποιός'' ή ''τροβαδούρος''. 







   

Banda bassotti

Ιταλικό συγκρότημα ska-punk. Ιδρύθηκαν το 1987 στη Ρώμη. Τα τραγούδια τους κινούνται σε κομμουνιστικά και αντιφασιστικά μοτίβα, ενώ εν γένει εστιάζουν σε πολιτικής υφής ζητήματα. Επιρροές; Οι The Class και οι The Specials. Έχουν 12 albums στο ενεργητικό τους.
 



















Dubioza kollektiv 
 

Βόσνιο συγκρότημα, με ήχους reggae, dub, rock. Ιδρύθηκαν το 2003. Τα ζητήματα που θίγουν με το στίχο τους αφορούν το τέλος του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία στις αρχές των 90s, ενώ επικρίνουν τον εθνικισμό, αλλά και την αδικία.










 Σπύρος Γραμμενος

Ο Σπυρίδωνας Γραμμένος γεννήθηκε το 1980 μια μελαγχολική μέρα, κάτι που επηρέασε μάλλον την περαιτέρω πορεία του, πήγε σχολείο, στρατό και καθόλου πανεπιστήμιο κάτι που μάλλον επηρέασε την περαιτέρω πορεία του. Ερωτεύτηκε καμιά 40αρια γκόμενες που σίγουρα επηρέασαν την περαιτέρω πορεία του. Άμα έχει τις μαύρες του γράφει τραγουδάκια για ανεκπλήρωτους έρωτες και μπαλάντες για την αβεβαιότητα του χάισενμπεργκ. Στο ενεργητικό του έχει 7 αποτυχημένες προσπάθειες για δίαιτα, 4 προσωπικούς δίσκους (αλλά πολύ προσωπικούς),έναν δημοσίας χρήσης με τίτλο ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΑ ΤΙΡΑΝΤΑ που κυκλοφόρησε τον Μάη του 2010 και δεν θα τον βρείτε πουθενά, ένα σουξέ (το 4) και ένα μοτοσακό. Λατρεύει τη σπανακόπιτα της μαμάς του!. Είναι 100 κιλά, οφιούχος και ταιριάζει με τις ψηλές σκορπίνες . Τον συνόδευαν μουσικά οι ρηξικέλευθοι Meatballmakers μέχρι που τον έδιωξαν και πλέον είναι ελεύθερος(single)!








 
Bandista 
Τουρκικό συγκρότημα, που ιδρύθηκε το 2006 στην Κωνσταντινούπολη. Το όνομά τους προέρχεται από το "Bando Istanbul", ενώ η δισκογραφική τους δουλειά διανέμεται δωρεάν. Η μουσική τους ρέπει ανάμεσα στον αριστερό στίχο και τις ska επιλογές, πάντα με λίγο μπουζούκι και κινηματική διάθεση.






Χειμερινοι κολυμβητές 
Οι Χειμερινοί Κολυμβητές είναι μουσικό συγκρότημα που ιδρύθηκε το 1979.
Το Δεκέμβριο του 2005, μετά από 8 χρόνια, κυκλοφόρησαν με τίτλο «Η Μαστοράντζα του Ερντεμπίλ» μια συλλογή με 14 ιστορικά τραγούδια του Ε. Ζάχου Παπαζαχαρίου. Η βαθιά γνώση των νεότερων Βαλκανίων του Ε.Ζάχου σε συνδυασμό με τους γνωστούς μουσικούς κώδικες επικοινωνίας των Χειμερινών Κολυμβητών συνθέτουν ένα μουσικό ταξίδι ανιχνεύοντας ό,τι ενώνει τους λαούς και όχι ό,τι τους χωρίζει. Η συλλογή τους αυτή κέρδισε το βραβείο του καλύτερου συγκροτήματος για το έντεχνο τραγούδι στην 5η Απονομή των Μουσικών Βραβείων Αρίων 5, (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, 28 Μαρτίου 2006). Έχουν συνεργαστεί σε συναυλίες και με τον τραγουδοποιό Θανάση Γκαϊφύλλια.
Το 2009 κυκλοφόρησε η τελευταία συλλογή των Χειμερινών Κολυμβητών με τίτλο «23 Κόκκινα φώτα».



Tonino Carotοne 
Όταν ήταν μικρός ο Αντόνιο δε λα Κουέστα ή αλλιώς Τονίνο Καροτόνε, πήρε τη μεγάλη απόφαση να γίνει ένας καλλιτέχνης πάνκ. Όπως λέει ο μύθος, αφού έφυγε από τη γενέτειρά του για να μετακομίσει στην Παμπλόνα, ξεκίνησε την καριέρα του ως ντράμερ στο συγκρότημα Cargando Duro, το οποίο κυρίως έπαιζε κουβανέζικη μουσική. Λίγο αργότερα έγινε μέλος του συγκροτήματος Tijuana in blue, μέχρι να αποφασίσει τελικά ότι το είδος μουσικής που προτιμά είναι τα λαϊκά μεξικάνικα τραγούδια. Αφού λοιπόν βρήκε το δρόμο του, δεν άργησε να γνωρίσει και την επιτυχία, τραγουδώντας ένα είδος «μεξικάνικου πανκ» με το συγκρότημά του Kojón Prieto y los Huajolotes. Μάλιστα, λίγο πριν μπει στη φυλακή για ανυποταξία στο στρατό, έγραψε το τραγούδι Insumisión, το οποίο έγινε ύμνος ενάντια στον μιλιταρισμό.

Η παραμονή του στη φυλακή είχε και τα θετικά της, καθώς εκεί του δόθηκε η ευκαιρία να γράψει αμέτρητα τραγούδια – λόγω του απεριόριστου ελεύθερου χρόνου που είχε στη διάθεσή του- αλλά και να διαμορφώσει ένα νέο στυλ εμφάνισης και ιδεολογίας, το οποίο τον συνοδεύει μέχρι σήμερα. Εξ’ ου λοιπόν το φίνο μαγκιόρικο μουστακάκι του αλλά και όλος ο τρόπος ζωής του, αντιπροσωπευτικός ενός γνήσιου Ragazzo di Strada (αλητάκος του δρόμου), που πλέον ονομάζεται Τονίνο Καροτόνε.

Πνευματικό τέκνο του Μάνου Τσάο, ξεκινάει τη σόλο καριέρα του το 2000 με το δίσκο Mondo Difficile, ο οποίος από πολλούς χαρακτηρίστηκε ως ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος του 20ου αιώνα ή ο πρώτος του 21ου.  Με διασκευές παλιότερων γνωστών – κυρίως ιταλικών –τραγουδιών όπως το Sapore di mare του Gino Paoli (ο οποίος ξετρελάθηκε με τη version του Καροτόνε), αλλά πάνω απ’ όλα με τα δικά του κομμάτια, κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια του τόπου και του χρόνου. Με το τραγούδι του Me cago en el amor έκανε τη μισή υφήλιο να παραληρεί, τραγουδώντας E un mondo difficile...e futuro incerto...  Μάλιστα, το εν λόγω τραγούδι, επιλέχτηκε για ένα διαφημιστικό σποτ της  γνωστής μάρκας Fila. Έτσι, ο Τονίνο ξεκίνησε τη διεθνή καριέρα του σε Γερμανία, Αραβία, Αργεντινή, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδά, Δανία, Φιλανδία, Γαλλία, Ελλάδα, Ολλανδία, Ουγγαρία, Πολωνία, Πορτογαλία, Σουηδία, Ελβετία, Τουρκία και Ουρουγουάη. Για να μη μιλήσουμε για την Ιταλία όπου πούλησε σχεδόν 100.000 δίσκους, και έχει πλέον αποκτήσει στρατιές «ταγμένων» οπαδών.

Επίσης, έχει τραγουδήσει για τα σάουντρακ των ταινιών  «¿ Tú qué harías por amor?» του Κάρλος Σάουρα, και « El gran Gato» του Ventura Pons. Μαζί με τους Μεξικανούς Plastilina Mosh, ηχογράφησε το τραγούδι La Sirenita για τις ανάγκες της ταινίας «Θέλω και τη μαμά σου». Πάνω απ ‘όλα όμως παραμένει ερωτευμένος με τον Louis Aguilé, τον Andriano Celentano, τον Αlbano και τη Romina, τον José Feliciano και τη Rita Pavone, αστείρευτες πηγές έμπνευσης για το δεύτερο δίσκο του, με τίτλο Senza Ritorno. Στο δίσκο αυτό μας μιλάει για πράγματα που επιθυμούμε (Αmor jibaro), για την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι (La Caravana), αλλά και για τα προβλήματά του με τις γυναίκες (Sono tremendo). Επίσης κλείνει το μάτι στο φίλο του Vinicio Caposella (Storia d´ amore) και εκπλήσσει τους πάντες τολμώντας να τραγουδήσει σε εξαιρετικά άθλια αλλά συγχρόνως χαριτωμένα αγγλικά σε συνδυασμό με μια «βασκογιαπονέζικη» διάλεκτο –δικής του, φυσικά, εμπνεύσεως- το εναρκτήριο άσμα του δίσκου (La noria).








 




Νατάσσα Μποφίλιου
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1983, όπου και μεγάλωσε, και έχει σπουδάσει πολιτική ανάλυση στη Νομική σχολή των Αθηνών. Έχει πτυχίο πιάνου και θεωρητικών μαθημάτων από το Ελληνικό Ωδείο. [1]

Ξεκίνησε την πορεία της στο τραγούδι συμμετέχοντας στις εμφανίσεις του Χρόνη Αηδονίδη. Το 2004, πήρε μέρος στη Δεύτερη Ακρόαση της δισκογραφικής εταιρίας "Μικρή Άρκτος", διευθυντής της οποίας είναι ο στιχουργός Παρασκευάς Καρασούλος ("Μικρή πατρίδα", "Δυο μέρες μόνο", "Δεν είσαι εδώ" κ.ά.). Κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις, με αποτέλεσμα να συμμετάσχει ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στο άλμπουμ "Δεύτερη Ακρόαση της Μικρής Άρκτου", το οποίο με τα 17 τραγούδια που περιείχε συνέστησε στο κοινό νέους καλλιτέχνες.
Ένα χρόνο μετά, έκανε το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Κώστα Τσίρκα με τίτλο "Εκατό μικρές ανάσες", από την εταιρία "Μικρή Άρκτος".
Το 2006 συμμετείχε στο άλμπουμ του Σταμάτη Κραουνάκη "Πεθαίνοντας στην Αθήνα", το οποίο περιείχε τη μουσική από την ομώνυμη ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου.
Το 2007, κυκλοφόρησε πάλι από τη Μικρή Άρκτο το CD-single "Εν λευκώ", σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική Θέμη Καραμουρατίδη.

Μέσα στο 2007 το Δίφωνο κυκλοφόρησε μια συλλογή με τον τίτλο "Η Γενιά του 2010", φιλοξενώντας τραγούδια της Νατάσσας Μποφίλιου, της Ελεονώρας Ζουγανέλη και του Γιάννη Χαρούλη.Τα τραγούδια της Νατάσσας που συμπεριλήφθηκαν ήταν από τις «Εκατό μικρές ανασες», το ντουέτο της με την Ελεονώρα Ζουγανέλη, με τίτλο ««Ποιος ξέρει» και το «Στο΄πα και στο ξαναλέω».

Μια ακόμα συμμετοχή για τη Νατάσσα γίνεται το 2008 με το «Τι είν' αυτό που το λένε αγάπη» στο δίσκο «Love Obsession… jazz sensation 2»,του Γιώργου Ψυχογιού.

Το πρώτο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα της συνεργασίας της με το Γεράσιμο Ευαγγελάτο και το Θέμη Καραμουρατίδη κυκλοφορεί τον Μάρτιο του 2008, τίτλος του "Μέχρι το τέλος", ένα άλμπουμ που κατάφερε να εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς και θεωρείται ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας.[2]

Την Πρωτοχρονιά του 2009 ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μελωδία» αναθέτει στους τρεις τους να γράψουν το τραγούδι της χρονιάς, και το «Ευχαριστήριο» είναι το πρώτο τραγούδι που ακούγεται μετά την αλλαγή του χρόνου.

Το Μάρτιο του 2009 κυκλοφορεί, σε παραγωγή Metropolis, το cd-single «Τρία Μυστικά», μία τριπλέτα τραγουδιών - μυστικών σημάτων σε ανθρώπους και καταστάσεις αυτής της πόλης και ακολουθώντας την «ανοιξιάτικη παράδοση» των τελευταίων τριών χρόνων, παρουσίαζε ζωντανά τα τραγούδια της τελευταίας δουλειάς της μαζί με εκείνα από τις προηγούμενες, στο Live Stage των Metropolis.



Μια επιτυχημένη σειρά εμφανίσεων σε όλη την Ελλάδα συνεχίστηκε και το 2010, ενώ ταυτόχρονα είχε μόνιμες βάσεις τον Σταυρό του Νότου και τα Orient και GaiA Live στη Θεσσαλονίκη.

Τον Μάρτιο του 2010 κυκλοφόρησαν τα «Εισιτήρια Διπλά», για άλλη μια φορά σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη από τη Lyra. Τα Εισιτήρια Διπλά είναι ένας δίσκος για τη μνήμη: την πρόσφατη και αυτή που χάνεται στο χρόνο.
Μετά από τις επιτυχημένες εμφανίσεις της στο Μετρό,τον Απρίλιο του 2010, η Νατάσσα ξεκίνησε την καλοκαιρινή της περιοδεία,κάνοντας πρώτα μια μεγάλη συναυλία στο Γκάζι για να αποχαιρετήσει το Αθηναϊκό κοινό της, συγκεντρώνοντας σχεδόν 4.000 θεατές[1].
Μέσα στο 2010, συμμετέχει επίσης σε τρεις δίσκους. Στην "Αστίβη",του Δημήτρη Καρρά με την «Στρογγυλή φωτιά», στο "Cocoon" του Tareq με το «Feel me» και στις "Μικρές Ελπίδες" του Παύλου Συνοδινού με τα «Απαγορευτικόν» και «Μικρές Ελπίδες».
Ο Οκτώβρης την βρίσκει στο θέατρο Κάππα,στην μουσική παράσταση «Έχω ένα σχέδιο»,του Θέμη Καραμουρατίδη ,ενώ λίγο αργότερα στο πλευρό του Παύλου Συνοδινού, στον Πυρήνα. Συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και εμφανίσεις στο Γαία,στη Θεσσαλονίκη θα συμπληρώσουν τον χειμώνα του 2010.
Η είσοδος του 2011 θα την βρει στο πλευρό του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιάννη Χαρούλη, στο Gazarte, να τραγουδούν Ξαρχάκο, Χατζηδάκι και Θεοδωράκη, ενώ λίγο αργότερα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά θα εμφανιστεί στο Μετρό.
Αργότερα, εμφανίζεται στην Τελετή Έναρξης των Special Olympics Αθήνα 2011, που ερμηνεύει δικά της τραγούδια, ενώ στην Τελετή Λήξης ερμηνεύει το "Σφίξε με", του Θεόφραστου Σακελλαρίδη και του Στέλιου Λάσκαρη.

Το καλοκαίρι τη βρίσκει για άλλη μια φορά στην Τεχνόπολι του Γκαζιού, καθώς και σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα, με τη μπάντα της. Συμμετείχε επίσης, στη συναυλία της Ελεονώρας Ζουγανέλη στο Θέατρο Βράχων, η οποία ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε σε δίσκο την ίδια χρονιά.

Για πρώτη φορά, συμμετείχε και στο ARK Festival που διοργανώθηκε στην Αθήνα, ενώ ο κύκλος των εμφανίσεων της με τον Σταύρο Ξαρχάκο και το Γιάννη Χαρούλη συνεχίστηκε με περιορισμένες συναυλίες ανά την Ελλάδα και μια τελευταία συναυλία στο Παλλάς, τον Οκτώβριο του 2011.
Έπειτα από μια σειρά εμφανίσεων στο ΓαιΑ live στη Θεσσαλονίκη, το Νοέμβριο, και περιορισμένο αριθμό συναυλιών σε πόλεις της Ελλάδας, η Νατάσσα Μποφίλιου έκλεισε τον κύκλο των Εισιτηρίων Διπλών.
Ο Φεβρουάριος του 2012, θα την βρει με νέο υλικό (ως τότε ακυκλοφόρητο) και εμφανίσεις στο Gazoo, κάθε Σάββατο. Παράλληλα, συνεχίζει τις εμφανίσεις της στην υπόλοιπη Ελλάδα και την Κύπρο.
Τον Ιούνιο του 2012 κυκλοφορεί από την SONY-BMG, το νέο της άλμπουμ «Οι μέρες του Φωτός», σε στίχους του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη. Ένας δίσκος χωρισμένος σε δύο μέρη, που κινείται ανάμεσα στο χθες και το σήμερα. Στο δεύτερος μέρος, συμμετέχει και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης.

Πλήθος εμφανίσεων στην επαρχία και μια μεγάλη συναυλία με 7.000 άτομα, στο κοινό της Τεχνόπολις[2], συνθέτουν το σκηνικό των επόμενων μηνών.

Το 2013, συμπληρώνει 10 χρόνια παρουσίας στο χώρο της μουσικής και τα γιορτάζει με μια παράσταση στο Kyklos Live Stage, κλείνοντας έτσι τον πρώτο κύκλο της καλλιτεχνικής της καριέρας.

Το καλοκαίρι του 2013, παράλληλα με εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα, συμμετέχει μαζί με πλήθος άλλων καλλιτεχνών (Δρογώσης, Φάμελλος, Δεληβοριάς, Μαραβέγιας κ.α.), στην κολεκτίβα αλληλεγγύης "Αγάπη ρε+", με σκοπό να προσφέρουν με το δικό τους τρόπο, όπου υπάρχει ανάγκη. 




Φοίβος Δεληβοριάς
O  Φοίβος Δεληβοριάς είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός. Το 1988 πήγε κάποια από τα τραγούδια του στον Μάνο Χατζιδάκι, με αποτέλεσμα την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου «Η παρέλαση» τον Νοέμβριο του '89.

Τον Ιούλιο του 1995 ακολούθησε ο δεύτερος δίσκος του, με τίτλο «Η ζωή μόνο έτσι είν' ωραία». Την ίδια χρονιά συμμετείχε για πρώτη φορά σε ζωντανή μουσική παράσταση, με τον Διονύση Σαββόπουλο. Το 1998 ακολούθησε ο δίσκος «Χάλια», και το καλοκαίρι του 2003 ο «Καθρέφτης». Το 2008 κυκλοφόρησε τον δίσκο «Οι απίθανες περιπέτειες». Ο τελευταίος, μέχρι στιγμής, δίσκος του κυκλοφόρησε το 2010 και έχει τίτλο «Ο Αόρατος Άνθρωπος».


 




Μαρία Λατσίνου 
 
Η Μαρία Λατσίνου, γνωστή τόσο ως μέλος των Socos & The Live Project Band όσο και από τις συμμετοχές της σε αρκετά από τα άλμπουμ του Χρήστου Αλεξόπουλου.










Human Touch 
Από το βιρτουόζικο μπάσο του Γιώτη Κιουρτσόγλου, στο ταξιδιάρικο σαξόφωνο του David Lynch και το ατμοσφαιρικό πιάνο του Σταύρου Λάντσια, οι Human Touch, το "καλύτερο κρυμμένο μυστικό των Βαλκανίων", στο φεστιβάλ νέων ΣΥΡΙΖΑ.
Η μουσική τους, μέσα από την ποικιλία οργάνων που παίζει ο καθένας, άμεση και επικοινωνιακή, συμπαρασύρει τον ακροατή γεμίζοντάς τον εικόνες και συναισθήματα. Ο ήχος τους αποτελεί "ένα πάντρεμα της αυτοσχεδιαστικής τους ικανότητας, της άψoγης μουσικής κατάρτισης και των μουσικών τους καταβολών σε συνδυασμό με την προσπάθεια εύρεσης νέων δρόμων έκφρασης και δημιουργίας", σύμφωνα με την επίσημη περιγραφή του δεύτερού τους δίσκου, "Movin’".
Από την πρώτη συνεργασία των τριών μουσικών στο project "Έλλη Πασπαλά-David Lynch" στο club "La Luna" στις αρχές της δεκαετίας του ’90 μέχρι και σήμερα, οι εμφανίσεις τους έχουν έναν ξεχωριστό χαρακτήρα λόγω της ελευθερίας που νιώθουν μεταξύ τους να ταξιδεύουν μέσα από τον αυθορμητισμό.
Οι Human Touch έχουν παίξει στα περισσότερα φεστιβάλ της χώρας και έχουν ένα ενθουσιώδες κοινό στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα γκρουπ με προσωπικότητα και μοναδικό στυλ. 





Γιάννης Κασσέτας & Funk Wizards
O Γιάννης Κασσέτας γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Σπούδασε στο μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης, παρακολούθησε μαθήματα στο Berklee της Βοστώνης, όπου εκεί, μετά το Λύκειο πήρε υποτροφία και αποφοίτησε στα 22 χρόνια του με ένα “a honors” δίπλωμα στο σαξόφωνο. Από τα 18 του, είχε ήδη χαρακτηριστεί σαν ένας από τους καλύτερους Έλληνες σαξοφωνίστες ηλικίας κάτω των 30.

Μετά το πέρας των σπουδών του επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να δημιουργεί δικές του συνθέσεις, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με διάσημους Έλληνες και ξένους εκτελεστές Jazz, Funk και Latin, όπως ο Jason Yarde και ο Shawn Corby, ενώ εμφανίστηκε σε διάφορες συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Το 2003 η σύνθεσή του “Amanda” θεωρήθηκε μία από τις καλύτερες συνθέσεις jazz της χρονιάς και το 2004 συμμετείχε στο Euro Jazz Festival που οργανώθηκε στην Αθήνα και συμμετείχε ως σαξοφωνίστας στα μιούζικαλ “Grease” και “Cabaret“. Το 2005, παρουσιάστηκε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, το έργο “Μια Βιογραφία του Σύμπαντος” που αποτελούνταν από δικές του μουσικές συνθέσεις και με τον ίδιο ως εκτελεστή, ενώ την ίδια χρονιά εισχώρησε στην μεγάλη παρέα του συγκροτήματος “Apurimac“. Σήμερα, εκτός της δισκογραφικής του πορείας, είναι καθηγητής σαξοφώνου συνεργαζόμενος με τρία γνωστά Ωδεία της Αθήνας.
Το συγκρότημα “Funk Wizards” ιδρύθηκε το 2004 από τον ίδιο και αποτελείται από τους Μάνο Λούτα (μπάσο), Κωστή Χριστοδούλου (πλήκτρα), Βαγγέλη Κοτζάμπαση (ντραμς) και Λουκία Παλαιολόγου (φωνή). Μετά από πολλές live εμφανίσεις, το 2007 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο δίσκο τους “The Truth About The Alien Invasion In Egypt” από την Puzzlemusik, το οποίο ηχογραφήθηκε μέσα σε 3 ημέρες ώστε να αποτυπωθεί η ατμόσφαιρα και η ενέργεια των live του συγκροτήματος, ενώ στο δίσκο συμμετείχαν μεταξύ άλλων ο Γιώργος Κοντραφούρης, ο Δημήτρης Βασιλάκης και ο Socos που επιμελήθηκε το οπτικό υλικό από την διαδικασία ηχογράφησης το οποίο συνόδευε το cd.
Το  2009 επανήλθαν στη δισκογραφία με το άλμπουμ “Funkabyss” από την ίδια δισκογραφική εταιρεία ενώ ξανά συναντάμε αρκετούς Special Guests μουσικούς (Clarence Penn στα ντραμς, Jason Yard στο soprano σαξόφωνο, Δημήτρης Βασιλάκης στο tenor σαξόφωνο, Γιώργος Κοντραφούρης στο όργανο) αλλά και 7 “συμμετοχές” (από τους Δημήτρη Σεβνταλή, Αλέξανδρο Δράκος Κτιστάκη, Βασίλη Ξενόπουλο, Απόστολο Σιδέρη, Δημήτρη Καραλή, Adedeji Adetayo και Σεραφείμ Μπέλλο).

Τρία χρόνια αργότερα, το 2011, ο Γιάννης Κασσέτας κάνει ένα διάλειμμα από τους Funk Wizards και συνεργάζεται με τον ντράμερ Γιάννη Σπανό κυκλοφορώντας το άλμπουμ “Jungle of Illusions” και παρουσιάζοντάς τον σε αρκετά live ανά την Ελλάδα — όμως γι’αυτό το δίσκο θα μιλήσουμε σε κάποιο από τα επόμενα επεισόδια.



The next step quintet
Οι Θοδωρής Κότσυφας (κιθάρα), Γιάννης Παπαδόπουλος (πιάνο), Ντίνος Μάνος (κοντραμπάσο) και Βασίλης Ποδαράς (ντραμς) γνωρίστηκαν ως φοιτητές στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου όπου και συμμετείχαν με διάφορους συνδυασμούς σε ποικίλα projects. Απόφοιτοι, στην Αθήνα πια, συναντήθηκαν τυχαία σε ένα jam session με τον Ελληνοσουηδικής καταγωγής Ορφέα Τσουκαλά (σαξόφωνο) και συνειδητοποίησαν ότι οι πέντε τους είχαν κοινό όραμα και κοινή άποψη για τη μουσική.  
Πέντε νέοι μουσικοί, με μέσο όρο ηλικίας τα 25 χρόνια – πράγμα πρωτόγνωρο για το μουσικό ιδίωμα που υπηρετούν και τη χώρα στην οποία ζουν και δρουν -  υπογράφουν ένα άλμπουμ ευρηματικό, άμεσο, τεχνικά άρτιο. 



 


Παίδες εν καμίνω




  













 

Λεωνίδας Μαριδάκης με την Banda me renda
 Η λάτιν-σουίνγκ μπάντα με την ξεσηκωτική ενέργεια και το παράδοξο χιούμορ μοιράζεται τραγούδια του Λεωνίδα Μαριδάκη όπως το «Η αγάπη νικάει», «Αβάδιστα» κ.ά. αλλά και διασκευές...

Δεν υπάρχουν σχόλια: